Voor oude zielen komt altijd een moment wanneer het leven niet meer op dezelfde manier kan blijven doorgaan. Een moment waarop het bestaan andere dimensie krijgt. Een punt wanneer we ons afvragen wat werkelijk belangrijk is en wat een illusie is. Wanneer alles een beetje de glans verliest. Heel veel dingen die we leuk vonden, zijn niet meer zo zinvol. Heel vaak hebben we het gevoel dat we in een orkaan zitten, zonder houvast. Dat de grond onder onze voeten wordt weggehaald. Dat we geen referentiepunt meer hebben. Precies op dat moment wordt de doos van Pandora geopend en we worden geconfronteerd met onze diepe pijnen, ons verdriet en boosheid. Dit zuiveringsproces gaat gepaard met zware emoties en veel pijn.
Na dit transformatieproces is onmogelijk om naar het oude leven te keren. We nemen andere weg, we bekijken de wereld met andere ogen. Onze perceptie veranderd en we stappen in andere realiteit. We vibrerende op een hogere trilling want we hebben ons bewustzijn verruimd en als gevolg creëren we een nieuwe wereld rondom ons.
Diana Vandenbroucke
